نفس بده که نفس پای این علم بزنم نفس بده که فقط از حسین دم بزنم سرم هوای تو دارد دلم هوای حرم چه می شود که سری گوشه حرم بزنم بی بی جان اومدم برا حسین گریه کنم بی بی جان اومدم برا حسینت بسوزم
برای دیدن تو بی قرارم حسینا هر چه دارم از تو دارم بر آن خاکی که افتادی به صورت دلم خواهد به سجده سر گذارم چه گردد پای من گردد پر از زخم بسویت پا برهنه ره سپارم
در مدرسه ی کربلا ، کودکان به چشم خود دیدند که بابا دو بخــــش است: بخشی در صحـــــرا ، بخشـــی بر بالایٍ نیــــزه ... اما اینکـــه عمــــو چند بخش است را فقـط بــابـــا می دانــد ... السلام علیک یا ابوالفضل العباس
فریاد یا محمدا حسین رسیده کربلا ای ناقه ها آهسته تر فاطمه گردد بی پسر سقا شود بی دست و سر واویلتا از این سفر در این سفر سرها شود لب تشنه از پیکر جدا در این سفر اصغر شود در یاری بابا فدا در این سفر پرپر شود گل های بستان خدا